(bu cumle aynen Nalan'dan apartilmistir, bkz : http://www.nalangoksu.blogspot.com/ 1 aralik 07 cumartesi tarihli sirin yazisi )
demincek onu okuyordum, ve farkettim :
hakketten ..
benim de icimde bugun nedensiz bir mutluluk vardi ..
ustelik sabah sabah cocuklarla highwayde bir kaza atlattigim halde :}
onumdeki arac buyuk bir sarsintiyla yoldan cikti ve savrula savrula yolun solundaki guvenlik seridine gecti .. Gozlerim buyumus halde ona bakarken bu savrulmanin sebebini farkettim, yolun ortasinda oylece yatan bir kamyon tekeri , ve maaleasef ayni tekerinin uzerinden ben de 70 mil (saatte 120 kmye yakin bir hiz oluyor) suratle gecip sol on tekerimin yerle yeksan olmasina sebep oldum. en sol seritteydik, ani bir refleksle direksiyonu saga da kirdim, ama yine de mani olamadim .
araba ciddi sarsildi, sagimdan vizir vizir akan arabalarin arasina nasil dalip nasil en sag seride gecip nasil guvenlik seridine arabayi cektigimi hatirlamiyorum .
donup baktim, hepimiz saglamdik cok sukur, hatta ne oldugunu bile anlayamamistik. once Yasemin'i aradim, cocuklari gelip almasi ve okula goturmesi icin . sonra esimi aradim, durumu anlattim. hemen gelecegini soyledi . simdi kimi arasam diye dusunuyordum ki (ayiptir soylemesi bu ilk kazam da, polisi mi 911 i mi neyi aramak gerekir bilmiyordum, insaallah da son olur) aramam gereken ekip beni buldu ;)
911 ekibinin gelmesi cocuklar icin super aksiyon oldu, iri yari transformer seklindeki polise ben olayi anlatmaya calisiyorum , arkada uc adet hayran (biri Yaseminin yakisiklisi Fehmi) agizlarinin suyunu akitarak polisin silahlarina uniformasina felan bakiyorlar .. bir de imza rica edecektik neredeyse, " ne kahramansiniz boyle polis bey, u're our hero" felan diyerekten :P arkasindan Yasemin gelince cok uzulduler, "yaaaaaaaa amaaaaaaaa yaaaaaaa" diye tingirdiyorlardi onun arabasina gecerken, onun yerine polis goturuverseydi okula, gunumuz taclanacakti handiyse .
sonra esim geldi, nobeti o devraldi, ben esimin arabasiyla eve dondum, epeyce beklemis yazik ama sonra AAA gelmis, arabayi cekmisler, esim arayarak durumu bildirdi, araba akslarimin saglam oldugunu ve tum hasarimin bir tekerlekten ibaret oldugunu ogrendigimde cok sevindim tabii, verilmis sadakamiz varmis . Bu beni baska sadakalar vermek noktasinda bir hayli istahlandirdi ne yalan soyliim .. Bu soguk karli kaygan gunlerde ve yollarda, bilhassa uzak mesafelere giderken muhtac birilerini sevindirelim, bu ama bir homeless'e sicak bir yemek olur, ama Afrika'daki aclar icin bir banka hesabina para yatirmak olur, ama yalniz yasayan yasli komsunun kapisini calip bir iki kelam etmek olur, hepsi de sadakadir nihayetinde, gonul almaktir, eminim ki pek cok kazayi belayi da savacaktir .
hayat suprizlerle dolu .. hepsi tatli olmayabiliyor bu suprizlerin, bliyorsunuz :)
iste boyle :)
sonraciima cok sarsildim tabii , sarsilmadim degil, bilhassa sabah ayazini yiyen zayif bunyem sarsildi :P normalde kendimi kendinden motorlu sandigim icin ince kisliklari tercih eden ben, boyle ani durumlarda ne cok aciz kalacagimi aynel yakin musahede ettim. hayir neticede sicak evden cikip sicak arabaya binip sicak baska bi binaya gidiyorsun, arada iki dakka "disarda kaldim ve aaa hic usumedim, usumuyorum ben yaa ' felan diye gezinmenin ne alemi var ortalikta di mi .. tabii bir musibet bin nasihattan evladir, demek ki ben kendinden motorlu filan diilmisim, herkes gibi usuyen siradan bir ölümlüymüsüm. silkindim ve kendime geldim, ve kendimi arabada kalin bisiler ,giymesem bile en azindan bulundurmak noktasinda ikna ettim . yoksa cleveland ayazi feci carpiyor insani !!! iki saat dislerim tikirdadi yasemin'in evinde .. yasemin'de ne ariyodun diye sorarsiniz simdi, soyliim, hani kazadan sonra cok sarsildim ya, evin anahtarlarini kendi arabamda unutmusum, eve geldim ve kapida kaldim, sonraciima canim arkadasim da beni kahvaltiya davet etti, e ben de kabul ettim haliynen .. kisa gunu kari :)
sonraciima eve gelince annecigimle babacigimla konustum, iyilerdi,keyiflilerdi . biz de iyiydik, insaallah iyi oluruz hep boyle, Allah esirgesin hepimizi, hepinizi , kazadan beladan musibetten .. amin :)
ogleden sonra cocuklari almaya giderken hava gunesliydi, gokyuzu piril pirildi . hava da ilik olunca sabaha gore , eve gelince izin verdim, cocuklar karda oynadilar doya doya, burunlari kizarinca iceri aldim, sicak corba ictik hep beraber :) mutad oldugu uzere odevleri yapmaya gecmistik ki hic beklemedigim bir sey oldu : ilk defa bir kitabi okudular , 3 kelimelik cumlelerden olusan 7 sayfalik bir kitapti , ikisi de okuyunca sasirip kaldim, cok duygulandim :) muthis gururlandim :)
aksam da bahceme tam 7 tane geyik geldi. cok guzellerdi :) Omer bey " bunlar geyik diil, boynuzlari yok baksana" dedi, sanki boynuz geyik olmanin bir sartiymis olmazsa olmaziymis gibi :) simit attik aclardir diye, kokladilar, ama yemediler .. karsilikli bakistik biraz , bizden korkmadilar , insanin icine isleyen cok guzel gozleri vardi :)
(foto tamamen sahsim tarafindan cekilmistir. kotu kalite olusu bundandir. cunku, evet, maalesef ben hala berbat fotograf cekmekteyim :P ayriciyetten resimde sadece 3 geyik gorunuyor, cunku digerleri poz vermeye yanasmadiklari gibi bi de habire dolanip durdular, ben de hepsini bi resme sigdiramadim maalesef. zati elim de titremis cekerken, resim bi hayli bulanik .. idare edersiniz artikin :})
gece yatmadan once elma portakal yedik, omer sallanan alt disi kirilmasin diye yandan yandan isirmaya calisiyordu, ona bakip gulustuk :)
hmmm .. dusundum de ... kazaya ragmen nedensiz bir mutluluk vardi uzerimde demistim ya ...mutluluklarimin bi kismi nedensiz degilmis herhalde :)
oyle degil mi :)
